ایماء

دشواری ها را از زندگی بزدایید، آن وقت همه ی هیجان های درگیری و همه ی هیجان های از میان برداشتن را از دست خواهید داد.

زندگی غم است، و شادی از میان برداشتن غم.

زندگی رنج بردن است، و هیجان از میان بردن رنج و درد.

زندگی دوام واقعیت تلخ است، و خواست تسلیم نشدن انسان در دوباره آفریدن واقعیت.

زندگی بی نهایت درد است که به بی نهایت شادی می پیوندد و آن هم از راه نبوغ آفریننده ی انسان ها.

لذت  زندگی در آفرینندگی است.

اضطراب ها و دلواپسی ها را از زندگی حذف کنید، دیگر آزادی نه یک تمایل خواهد بود، نه یک نیاز، نه یک مقصود، و نه یک مفهوم دیگر و نه یک نقطه ی پایان.

هنر بیان زندگی است، آفریدن، یعنی اساسی ترین نیاز زندگی.

پس زندگی یعنی آفریدن.

هنر شکوفه ی فرهنگ انسانی است. هنر خواستنی است در آزادترین و پربارترین جلوه ی آن. یک هنرمند، آفریده شده ی دست فرهنگی است که خود می آفریند!

در میان همه ی انسان ها، هنرمند آزادترین فرد است، می توان او را زنده ترین فرد دانست.

قدرت زیبا شناسی هنرمند مساوی مقدار آزادی اوست، و آزادی او زندگی اوست. اگر آزادی و خلاقیت را از هنرمند بگیرند، گویی حیات او را گرفته اند.