ایماء

خستگی آزارم می داد. روی صندلی پارک نشستم. صدای هیاهو و بازی بچه ها  بیش از هر چیز دیگری جلب توجه می کرد. نگاهم به پسرکی افتاد که از کنار گلهای سرخ و زرد باغچه پارک رد می شد. او نگاهی به اطراف انداخت و خم شد؛ گل رزی درشت را چید و مثل برق گرفته ها از ترس باغبان پا به فرار گذاشت.

نَفَسم که سر جا آمد، از جایم بلند شدم تا به راهم ادامه دهم. به انتهای پارک نرسیده، گل رز دستمالی شده ای را دیدم که از ساقه شکسته شده بود و بی طراوت و پرپر شده روی آسفالت رها شده بود. من هم از کنارش بی تفاوت گذشتم. در همین حال نگاهم به غنچه ای درون باغچه افتاد. به یاد این بیت افتادم:

کس غنچه نهان شده در برگ را ندید / از بد حجابی است اگر عمر گل کم است

آری، غنچه همان گل است اما از آنجا که خود را در پوشش گلبرگ مخفی نگه داشته دست هر کس و ناکس به سویش دراز نمی شود. زن هم گل است؛ اگر خود را در گلبرگ عفاف  پنهان کند، سلامتی روح و جسمش تضمین می شود و اگر اهل خودنمایی برای نامحرمان باشد، دست گلچین های بی وفا از هر طرف به سمتش دراز خواهد شد.

رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله فرمودند:

اگر زنی آرایش کند و عطر بزند و شوهرش به چنین وضعیتی برای همسرش راضی باشد، برای هر قدمی که زن بر دارد، برای شوهرش خانه ای در آتش ساخته می شود؛ آن زن نیز مورد لعن خداوند است تا زمانی که به خدا باز گردد.